Bijna einde Liberia Outreach

Ook al is het dan stil met reacties Peter, ik beleef genoeg om jullie van informatie te voorzien!
Inmiddels is het afscheid nemen van Liberia begonnen. Nog een paar weken en we varen naar Ghana. Deze week worden alle projecten afgesloten.
Zo waren we afgelopen zaterdag voor het laatst naar de gehandicapten. een van de gehandicapten had een speech voorbereid en droeg die op. Het was erg bijzonder, maar ook erg jammer dat ze het nu zonder Mercy Ships moeten doen voor een jaar. Niet omdat ze het niet goed hebben, maar het is vooral de presoonlijke aandacht die ze gaan missen. En wij hun ook. Ik in iedergeval wel. Waneer ik thuis ben zal ik nog wel eens foto's van ze laten zien ze zijn echt leuk!
Morgen is de cellebration van de school en het weeshuis waar ik heen ging. Ik ben benieuwd hoe dat gaat worden ik heb het nog nooit meegemaakt, maar het schijnt aardig lang te duren. Vanvond waren we met een groepje in het weeshuis en alle haren werden gedaan in nette vlechtjes. Iets wat normaal alleen voor de zondag is. Ik ben benieuwd. Ik laat jullie snel weten hoe het was en zet foto's op de blog. Ik moet nu snel naar ben, want morgen is weer een nieuwe dag.
O ja het vermelden waard is dat er de afgeloepn week een vrouw erg ziek was. Ik heb het volgens mij al eerder geschreven. Ze hield het lab al bezig sinds 30 april en ze was erg ziek. Speciaal in de nachten ging het niet goed en we zijn er heel vaak uit geweest. Afgelopen vrijdag hadden ze besloten om niet te veel testen meer te doen en niet echt meer te behandelen, omdat ze terminaal was. Maar..sinds een paar dagen gaat het beter en ze eet sinds gisteren ook weer en ze heeft ook weer een beetje rondgelopen. Echt ongelofelijk zeker waneer je bedenkt dat die vrouw al 10 zakken bloed in de afgelopen weken heeft gekregen en maar bleef bloeden. Ze is zelfs een keer midden in de nacht naar de OK geweest om proberen de bloeding te stoppen. De enige artsen die aan boord waren waren twee chirurgen die alleen tumoren opereren, een oogchrirurg en een huisarst en die hebben met elkaar de bloeding proberen te stoppen. Was blij dat ik de patient niet was, maar ze hadden geen keus. Anders was ze er al niet meer geweest. Haar Hemoglobine is trouwens 2.1. Ik heb hem geloof ik nog niet zo laag gezien en dan ook nog rondlopen. Goed ik ga er mee stoppen, want mijn bedje roept.