zonsverduisterig in Liberia

OK, OK ik geef toe…Maurits en Peter, jullie hebben gelijk dat ik de foto van de zonsverduistering niet zelf heb gemaakt. Kon ook niet, want de zonsverduistering was hier maar 82%. Ik heb niet gelogen in mijn stukje, want het was bij ons hier beter te zien dan in Nederland alleen..het was niet de goede foto. Ik zal er nu een paar wel van hier bijzetten. Het was wel een beetje bewolkt, maar konden tussen de wolken door nog genoeg zien.
Afgelopen zaterdag zijn de kinderen van het weeshuis op het schip geweest. Het zijn er bijna 60, dus zijn ze in twee groepen gekomen. Eerst de kleintjes en toen de groten. Ze hebben echt hun ogen uitgekeken. Ze hadden het in hun Liberiaanse Engels over een big ship en dat klinkt iets van: bik bik sip. De meeste hadden nog nooit trap gelopen dus ze wisten niet wat ze meemaakten met al die dekken en trap op en af. En natuurlijk even op het klimtoestel spelen voor de kinderen die aan boord wonen. Eerst vonden ze de glijbaan maar eng (hij is een gedeelte dicht), maar toen ze ontdekt hadden dat je er beneden weer uitkomt, was het dringen met 30 anderen voor de glijbaan. Ook hoorde er natuurlik een koekje en drinken bij. Ze hebben volgens mij een middag gehad die ze niet snel zullen vergeten.
Het kindertehuis is nog niet zo heel oud, want het draait nog maar sinds september vorig jaar. Mamma Vera, de moeder overste van het weeshuis, heeft bij het vinden van de kinderen video-opnamen gemaakt. Die gaan we vanavond bij haar kijken met diegene van de boot die vaak naar het weeshuis gaan. Ik ben erg benieuwd wat we te zien zullen krijgen.
Ik heb er eerder niet over geschreven, maar de laatste tijd is het nogal onzeker waar we precies met de Anastasis zijn in mei. Het plan was dat de nieuwe boot, de Africa Mercy, dan klaar zou zijn en naar Ghana varen en dat bij daar ook heen zouden varen, de spullen van de Anastasis naar de Africa Mercy brengen en dat de Anastasis dan naar de sloop zou gaan. Maar dit gaat dus niet door, want de Africa Mercy is nog niet klaar en dat kan nog wel tot uiterlijk oktober duren. Wij, als bemanning, hadden stiekem gehoopt dat we naar Engeland zouden varen, omdat daar de Africa Mercy ook is. Na weken van gepraat en overleg gaan wij als het goed is toch naar Ghana en starten daar met operaties totdat de Africa Mercy klaar is en ook komt. De papieren voor de Anastais als passagierschip zijn bijna verlopen en nu proberen ze die voor eenhalf jaar te verlengen. Anders kan het nog niet doorgaan, want dan wordt het een vrachtschip en mag je niet zo veel mensen en kinderen aan boord hebben. Voor mij veranderd er niet heel veel, omdat ik toch voor 30 juni thuis moet/wil zijn, omdat mijn Maurits, mijn broer trouwt (O ja sorry Sandra jij ook natuurlijk), maar ik heb nog geen ticket omdat het niet zeker is dat we naar Ghana gaan. Dus wordt vervolgd!
De groetjes maar weer vanuit het nu niet altijd zo zonnige zuiden meer: de regentijd komt er aan!
PS: foto´s komen morgen, lukt nu even niet