bericht uit Ghana

Jullie wisten al dat ik veilig in Ghana was, maar dan nu meer bericht. Ik beloof nu weer iets trouwer de posten. Ik moest weer even hier in het gareel komen en dat kan niet waneer je met 1 been nog in Holland staat.
Het was goed om terug te komen en om de bekenden en vrienden aan boord weer te zien. Alleen zijn er wel heel veel nieuwe mensen aan boord. Er zijn normaal ongeveer 350 mensen aan boord en er zijn maar rond de 40 mensen die er ook waren voordat ik op vakantie ging! Dit is normaal niet zo, maar omdat het nieuwe schip klaar zou zijn, zijn veel mensen, welke soms al 10 jaar aan boord wonen, naar huis gegaan om iets anders te gaan doen. De nieuwe mensen zijn allemaal erg aardig, maar het is wel weer even wennen.
Ik werd op het vliegveld door drie vrienden opgehaald en die hadden ballonnen bij hun met mijn naam en welkom. Toen ik er dan eindelijk aankwam waren er geen ballonnen meer (hadden ze aan kinderen weggegeven), maar wel verschillende mensen wisten dat ik Linda was. Wel grappig dus.

Ghana is echt veel meer ontwikkeld dan Liberia en ik wist in het begin niet wat ik zag: straatverlichting, verlichte huizen en meer dingen die ik in Liberia niet gewend was. Toch ben ik er achter gekomen dat ook hier onze hulp zeker nodig is: Er zijn ook hier genoeg patiënten voor de komende maanden. Het probleem is alleen dat we niet genoeg artsen en geen anesthesisten hebben voor sommige weken, dus dan kunnen we helaas niet opereren in de weken.

Afgelopen weekend was ik vrij en ben er op uitgeweest. Zaterdag eerst naar een moeder Theresa huis met weeskinderen (ja ik heb ze ook hier gevonden) en mannen en vrouwen in het laatste stadium van AIDS. Wel heftig moet ik zeggen. De middag heb ik doorgebracht bij de familie van Nathan. Hij werkt als dayworker in Histologie (wat Henry deed in Liberia). Nathan heeft ook zijn eigen lab en daar zijn we ook nog geweest. Het was erg leuk om mee te maken alleen gingen we na het eten de film kijken van het feestje toen zijn vrouw 50 werd. Na meer dan een uur film kijken dacht ik dat we er eindelijk waren, maar toen bleken we nog maar klaar te zijn met deel 1! Dus toen deel 2 nog. Gelukkig wilde na ruim 2 uur kijken de derde video het niet doen anders zaten we er nu nog!
Goed genoeg voor nu, wan tik heb beloofd niet te veel ik 1 keer te schrijven. Ik zal kijken of ik wat foto’s er op kan zetten.