Gelukkig nieuwjaar!

Ik zal jullie maar direct uit de droom helpen, want ik denk niet dat ik deze keer op TV kom. Misschien wel in Amerika, maar dat was een andere cameraploeg. Deze ploeg vond de lab-mensen blijkbaar te stoffig en het was nog wel een heel Nederlands lab! Maar het gaat zeker de moeite waard worden om te kijken. De man om wie het ene beetje draait is Gerrit. Ik heb hem alle 7 weken dat hij hier is geweest ook meegemaakt en het is een bijzonder aardig man.

Inmiddels zijn de kerstdagen al weer achter de rug en zijn we aan het genieten van onze welverdiende vakantie. De kerst was bijzonder hier en heb eerste kerstdag dan ook heerlijk gezwommen, wat jullie denk ik niet kunnen zeggen, maar had 2e kerstdag ook wel graag thuis meegegeten. Zeker omdat ze hier geen 2e kerstdag hebben. Ze hebben eigenlijk alleen maar kerstnacht en een brunch op 1e kerstdag. 1e kerstdag ben ik naar de kerk geweest en heb daar de nieuwe president, Ellen, gezien.

Ik heb de helft van de week de pieper en kan er dus de ander helft van de week er op uit, maar ik moet zeggen dat ik nog weinig weg ben geweest. De laatste tijd is erg druk geweest, dus het is wel eens lekker om gewoon te relaxen en ik heel wat uurtjes achter de PC doorgebracht om alle e-mails in te halen. Maar vandaag ben ik dan eindelijk aardig bij.

Oud en nieuw ga ik niet op het schip vieren, maar een dorpje hier een uur vandaan. Daar woont een Nederlandse vrouw, Corine Verdoold, die voor de ZOA werkt. Zij heeft een paar meiden van het schip uitgenodigd en mij dus ook. Voor diegene die het dagboekje ‘Hand vol koren’ van de GZB lezen, moeten maar een in de nieuwe kijken bij de stukje voor de jongeren. Daar heeft ze ook een maand geschreven.
Deze keer voor de verandering een kort verhaal.

Ik wens jullie allemaal:

De beste wensen voor 2006!