Uitzicht op de Afrika Mercy

Een (voorlopig) laatste bericht vanuit Afrika. Ik ben bepakt en bezakt en klaar om te vertrekken, maar nog even een terugblik op deze maand.

In tijd is het een maand, maar voor mijn gevoel veel langer. Het lijkt maanden geleden dat ik in Nederland was. Dat komt denk ik ook omdat de werelden zo verschillend zijn. Maar ook omdat deze maand heel intensief was met heel veel werk en heel veel mooie momenten. De avonden werken zijn snel vergeten wanneer je de glimlach van een patiënt zien.

Wie zong ook al weer: De glimlach van een kind?

Ik ban dankbaar voor het werk dat ik hem mogen doen. Het was weer erg goed om aan boord te zijn en ook weer in Afrika. Mijn heupen zijn weer los, mijn handen hebben weer aalt van het klappen en mijn stem is weer getraind in het zingen hier.

Tijd dus om naar huis te gaan en ik heb er nog zin in ook. Wel is hier nog veel werk te doen, maar dat komt ook wel goed zonder mij.

Ik heb er zin in om maandag aan mijn studenten leven te beginnen. Het zal wel even wennen zijn om in Nederland te zijn (niet de aandacht die je hier krijgt) en ook wennen aan het student zijn, maar ik ga er voor.

Bedankt voor de steun en gebed de laatste maand en tot ziens

Hier nog enkele foto's Ik moet bekennen dat ik er geen een zelf heb gemaakt

Niets is leuker dan van je familie bloedafnemen: Gea was donor voor een patient

Liberia is een prachtig land!!

Een 'normaal' straatbeeld