De Sint ook in Liberia-land
Het is weer tijd voor een berichtje. Ik ben niet meegenomen door sinterklaas naar Spanje. Andere jaren dacht ik er nog wel eens over na om mee te gaan, maar dit jaar niet. De reden? Het is hier warm genoeg en de verleiding om mee te gaan naar Spanje is hierdoor geheel verdwenen.
Gelukkig wist de Goed Heiligman dit jaar ook Liberia te vinden. Het was nog even spannend, maar 5 dec rond een uur of 7 klonk er door de luidsprekers het bericht dat sinterklaas was gesignaleerd aan bakboord (of was het nu stuurboord). Hij arriveerde met de boot, want hoe kan het ook anders. Het was niet de grote stoomboot waar hij in Nederland mee aan komt, maar een reddingssloep. Nadat de Sint en zijn Pietenbazen de Anastasis hadden bereikt, werden ze met boot en al omhoog getakeld, waar de aan bord van de Anastasis konden stappen. Daar werd de Sint welkom geheten door de Kapitein en werd hij naar binnen geloodst door de Nederlanders. Helaas voor alle andere was dit echt en Nederlandse traditie. Binnen gekomen moesten verschillende mensen bij de Sint komen, waaronder de kapitein met de vraag waarom het zwembad niet gevuld is, terwijl er zoweel water in de zee is! Nadat wij de Sint weg hadden gezongen en gewaaid, is hij nog langs de verpleegafdeling geweest en naar Spanje vertrokken met zijn knechten. Hierna hebben we er een gezellige avond van gemaakt. Iedereen had en klein pakje meegenomen en deze werden met het dobbelstenenspel verdeeld. Uiteindelijk had iedereen weer een pakje en waren we veel liedjes, opdrachten en gezang verder.
Zoals jullie hebben gezien, heeft Ton foto’s voor mij op de weblog gezet. Bedankt Ton! Ik moet bekennen dat niet alle foto’s van mij zijn. Dat komt omdat ik nog niet veel van de boot geweest ben en tja dan heb je ook niet zulke mooie foto’s. Vanaf nu volgen hoop ik meer foto’s en ook van mijzelf. En Peter, niet te veel commentaar op mijn mennonitische bootgenoten. Ze, en de andere mennonieten, zijn erg aardig.
Inmiddels is ook mijn nieuwe collega op het lab gearriveerd: Eline van Kleef. Ja jullie lezen het goed, we zijn nu met twee Nederlanders op het lab. De kapitein is Nederlands en het lab is ook al overgenomen door de Nederlanders. Wat volgt zou ik zeggen....
Morgen ga ik er voor het eerst een dag echt opuit. Ik ben benieuwd war we heen gaan. John (de man van de foto) heeft het georganiseerd. Hij heeft de laatste weken iedere zaterdag en zondag een groepje er op uit meegenomen, maar ik moest steeds weken of er was geen plaats meer. Zondag gaat hij naar huis, dus morgen moest ik echt van hem mee, dus dat doen we maar. Een Liberiaan die hier door de weeks op het schip werkt (dayworker), neemt ons mee in zijn busje(dat busje met Jezus en Madonna en een achterbank die steeds achterover valt.
Tot zover mijn bericht, want het is alweer 5 uur, dus etenstijd.
Waneer ik dit post is het al weer bijna 6 uur. Ik heb inmiddels gegeten, maar moet nog even aan het werk voor....malaria hoe kan het ook anders. Zonder malaria hadden we hier o het lab een stuk minder te doen, maar het houd ons van de straat of in dit geval van het dek zullen we maar denken.
Een goed weekend allemaal en jullie horen nog wel wat ik morgen allemaal ga zien.
posted by Linda at 18:58
|
2 comments
