Verjaardags verhalen

Zo eindelijk is het dan toch weer tijd voor een echt bericht van hier. Een belangrijk apparaat op het lab is stuk en het ziet er nog niet naar uit dat hij veel beter gaat worden. We zijn al steeds aan het bellen met de company, maar dat heeft nog geen resultaat. Het is alleen maar slechter geworden. Daar zijn we dus e afgelopen dagen veel mee bezig geweest.
Maar eerst terug naar mijn verjaardag. Ik werd ´s morgens wakker gemaakt door gezang van mijn roommates die een heerlijk ontbijtje voor mij hadden gemaakt (moet bekenen dat ik al wakker was, maar me slapende hield). Ze hadden ook onze hut versiert met ballonnen. Echt leuk.
Verder heb ik verschillende kleine kadotjes gehad.
Omdat ik s´avonds een feestje wilde geven, had ik het plan om een taart te bakken. Dat is hier erg makkelijk gewoon een pak met water, boter en eieren. Zo gedaan dacht ik, maar….er bleek in het pak cakemeel bucks te zitten. Dit zijn kleine zwarte beestjes die ook in de rijst en in de meel kunnen zitten. Het zijn iets van mijten of zo. Ik heb ze hier ook regelmatig in mijn pap voor ontbijt, maar dat zijn er vaak maar drie en die kun je er zo uitvissen. Dit waren er meer dan 100. Ook was het een lichte cake en Tja dan zie je ze in een chocolade cake is het anders. Een Afrikaan gaf me het advies ze er maar gewoon uit te halen. Dat heb ik dan maar gedaan en de cake snel in de oven gestopt. Gelukkig kreeg in nog een taart voor mijn verjaardag dus konden we die eten.
´s Avonds hadden we een wel heel groot feestje voor mij, want iedereen kwam eten. O nee, dat was de Goede Vrijdag viering. We hebben met Goede Vrijdag dat feest gevierd zoals de Messias belijdende Joden dat doen, dus het Pesach waarbij ze de uittocht uit Egypte herdenken en de Messiasbelijdende Joden denken dan ook aan Jezus leiden en sterven. Erg bijzonder moet ik zeggen. Wij zaten gewoon aan de tafels en lagen niet, maar we aten hetzelfde. Alles op de tafel en wat je eet heeft een betekenis. En daarna nog een klein feestje voor mij op het pooldeck.
De volgende dag, zaterdag, hebben we ruim een uur gereden naar een meer om daar te zwemmen. Het meer is ontstaan doordat daar mijnen waren (niet de mijnen waar ik al eerder was geweest). Er zitten daar Pakistanen voor de UN en die hebben daar een mooi plekje gemaakt om te zwemmen. Na netjes gevraagd te hebben of we er mochten zwemmen, kregen we toestemming. Wel een totaal andere cultuur hoor die Pakistaanen. Zo moesten wij vrouwen onderdanig zijn en hebben we netjes gewacht in de auto tot we welkom waren. Ook kregen alleen de mannen een hand en wij vrouwen niet. Ik ben blij dat ik daar niet woon, want dat onderdanige gedoe niets waard voor Hollandse vrouwen! Een ander positief punt, was dat de Pakistaanse mannen direct uit het water kwamen zodat wij alle ruimte hadden. We hebben heerlijk gezwommen in het zoete water en ook nog gesnorkeld. Helaas zagen we waneer we langs de kant stonden meer en groter vissen dan waneer je onder water keek. Raar maar waar.
De volgende dag was het Pasen. Ik ben met nog ongeweer 100 andere om 6 uur opgestaan en Paasliederen gezongen tot het licht werd en de zon opkwam. Wel mooi om dat op de Paasmorgen te doen. Hierna was eer een Paasviering en een heerlijke brunch. Toen was Pasen hier al weer over. Ook aan tweede Paasdag doen ze hier niet. Ik heb bijna de hele dag gewerkt.
Inmiddels zit ik weer helemaal in het werkritme en lijken de Paasdagen al weer even weg.
Trouwens nogmaals heel erg bedankt voor al de mails met mijn verjaardag. Op de dag zelf, maar ook de dag er voor en de dagen er na. Gisteren is ook de post gekomen en had ik veel brieven en kaarten. Mensen vroegen zich hier af of ik mijn post niet had opgehaald sinds kerst, maar het was van een keer!
Tot zover weer een Liberiabericht!