Tot een volgende trip ben ik weer gewoon in Woerden op het vertouwde adres

donderdag 19 oktober 2006

Vertrekken!!!

De laatste uurtjes zijn geslagen op de Anastasis en ik heb nog tijd ook om dit te schrijven goed he niet te veel stres dus, maar ik moet wel opschieten.
Hoop jullie allemaal snel te zien
Liefs Linda

dinsdag 17 oktober 2006

Zo weten jullei nog hoe ik er uit zien...

Het leven van Linda is... Dromen over familie en vrienden thuis....
met Agaath op de foto....
Gevaarlijk en dapper (30 m boven de grond) ......
stand wandelen.....
De tourist uithangen...

De soldaat...

maandag 16 oktober 2006

Afrika O Afrika

Een van mijn laatste berichten vanaf de Anastasis. Ik ben bijna begonnen met pakken, maar al wel met dingen afsluiten op het lab. Nog wel een raar idee hoor dat ik vrijdag weer in het koude, hoge noorden ben brrr.
Ik had beloofd om nog over de trip van vorig weekend te vertellen. We zijn zaterdag morgen om kwart over 6 vertrokken en hebben toen 4 uur gereden. We hadden een busje met chauffeur voor 2 dagen. Gelukkig reden ze redelijk veilig. Je bent hier je leven niet zeker in het verkeer. Jullie willen echt niet weten hoe ze rijden hier je bent altijd weer heel blij waneer je gezond en wel de auto uit kunt stappen. We zijn naar Elmina en Cape Coast geweest. Daar hebben ze verschillende fords vanuit de zwarte bladzijde van de Nederlandse geschiedenis. We hebben een ford bezocht waar de Nederlanders vroeger in slaven handelden. Het handelen was nog niet het ergste (dat dezen de mensen in Africa al heel lang tussen verschillende stammem), maar wel hoe ze de slaven behandelden dat was echt onmenselijk. De tourleider bracht het heel goed. Hij vertelde dat we het verleden niet moeten verzwijgen, maar dat het gelukkig voorbij is. We moeten leren van het verleden: vergeven, maar niet vergeten. Een zwarte-Amerikaan was het daar niet helemaal mee eens. Hij was ook in de tour als bezoeker en was heel erg fel en haalde uit naar de tourleider en zei: ‘De waarheid moet vereld worden ,de waarheid en niets anders en geen mooie praatjes!’.
Deze man zat nog zo vol haat en hij probeerde ook een zwarte-Amerikaanse die met ons mee was en van Mercy Ships er bij te betrekken, maar ze kapte het direct af. Zei zag het als zijn probleem. Waneer hij nog steeds zo vol haat is maakt hij alleen zijn eigen leven erg moeilijk. Het klinkt hard, maar de Afrikanen hebben zelf aan de slaven handel meegewerkt. Zonder hulp van de lokale bevolking was er geen slavenhandel geweest. De economie stortte zelf in toen de slavenhandel was afgeschaft. Nogmaals het is zeker niet goed te praten en ik schaamde mij diep om een Nederlander te zijn toen ik daar rondliep, maar er zijn wel twee kanten.
Na deze zwarte bladzijden zijn we ons hotel gaan opzoeken, maar het bleek dat het hotel vol was en ze ons in een ander hotel hadden ondergebracht. Voor ons geen enkel probleem, want we hadden geboekt voor het goedkoopste hotel, maar kwamen nu voor dezelfde prijs in een prachtig hotel, maar een zwembad en aan het strand! We hebben er dan ook heerlijk van genoten. Zondagmorgen zijn we na een heerlijk ontbijt weer op pad gegaan en hebben we een soort jungle tocht gedaan over touwbruggen (zie foto’s) en hierna krokodillen bekeken en een van ons ze ook gevoerd!
Rond 8 uur ’s avonds waren we weer op het schip. Het leek wel of we weken weg waren geweest zo lekker voelde het om even helemaal van het schip weg te zijn, maar het waren maar 2 dagen.


Mijn laatste dagen hier zijn ingegaan er zijn veel dingen die ik ga missen. De echte Afrikaanse manieren waar je soms echt om moet lachten. Op staat bijvoorbeeld is niets te gek. Waneer je op een weg rijd (buiten de stad) kan het zomaar zijn dat je langs de kant van de weg een blote vrouw ziet zitten die zich aan het wassen is of een blote man aan het strand die net op weg is naar de zee om zich te wassen. Ze schamen zich hier niet of veel minder voor hun bloot zijn. Ook de borsten van vrouwen. Die hangen na het voeden van de baby gerust uit hun kleren en vergeten ze ze terug te doen. Borsten zijn een gebruiksvoorwerp om hun kinderen mee te voeden of om zelf mee te spelen.
In Sierra Leone bijvoorbeeld daar zijn alles vrouwen die patiënt zijn en daar zijn ze helemaal makkelijk. De vrouwen dragen daar geen ondergoed, omdat een onderbroek met een katheter niet handig is en geen BH, omdat ze die niet altijd hebben en maar lastig is. Ze hebben dus alleen een ziekenhuis hemd aan. Het kan behoorlijk heet zijn en dan liggen de vrouwen gewoon helemaal in hun blootje op het bed. Ik liep een keer de afdeling op en daar lagen de vrouwen heerlijk bloot op hun bed en ondertussen te haken en lekker bij te kletsen. Zulke dingen zijn heel gewoon hier en je raakt er aan gewend hoor dat niets te gek is. En hoe maken vrouwen je duidelijk dat ze jouw BH wel willen hebben? Gewoon hun handen om de borsten en naar die van jouw wijzen en bewegingen maken dat die van hun heen en weer gaan en dat die van mijn ophoog zitten en niet bewegen. Zo merken jullie dat je elkaar toch wel begrijpt zonder taal: gewoon praten met je handen!
Zo heb ik veel meer van deze verhalen, maar die passen nooit allemaal op de blog dus die horen jullie de komende tijd wel