Dit wil ik even delen

Het computersysteem gaat over een half uurtje down of uit de lucht of wat het Nederlandse woord ook al weer is dus nog maar even snel een berichtje plaatsen.

Ik vertelede al over de vrouw uit Benin die ik heb ‘geadopteerd’. Haar naam is Esperance en ik ben de afgelopen dagen iedere dag bij haar langs geweest. Ik heb haar domino geleerd (nee Hetty niet jouw domino wat omvalt, maar de andere domino met 1 tot 6 stippen) Ze vind het erg leuk en is er inmiddels erg goed in. Aan het begin liet ik haar nog wel eens winnen, maar dat doe ik nu niet meer! Twee dagen geleden hebben we 12 spelletjes gedaan ongeveer en ze won er 10 achter elkaar! En ik deed echt mijn best dus dat gaat niet goed! Gisteren is geopereerd dus we moeten even wachten om te spelen. Het was een vrij grote operatie en ze heeft behoorlijk wat morfine voor de pijn. Doordat ze verbrand was kon ze haar nek niet rechtop houden dus dat hebben ze vrijgemaakt en haar rechterarm kan ze nu weer goed gebruiken en ze hebben op haar borstkast de huid vervangen. De getransplanteerde huid voor haar nek, arm en borst komt van haar rechter been. Ik ga regelmatig even bij haar kijken om te laten weten dat ik aan haar denk. Haar buurman (in de ziekenzaal), Anthony, heb ik ook wel contact mee. Hij is ook zo’n beetje mijn vertaler voor Esperance en mij. Hij is ook verbrand aan zijn hoofd en een oog is er uit en aan die kant heeft hij ook geen oor meer. Vandaag is zijn operatie ik ben benieuwd wat ze gaan doen.

Twee dagen geleden was ik bij een ceremonie van vrouwen die incontinent waren (VVF) en nu geholpen zijn. Ze krijgen dan mooie kleren van het schip en worden mooi opgemaakt en dan wordt er veel, heel veel gedanst en gezongen. En geven ze getuigenissen en brengen God de eer dat ze eindelijk (naar soms 20 jaar of langer) zijn genezen. Dit is een heel indrukwekkend en blij gebeuren. Ook de andere patiënten zingen en dansen mee. Bij een vrouw die ook op de afdeling lig, is haar onderbeen een paar dagen geleden geamputeerd omdat het niet te redden was na een auto ongeluk een tijd geleden. Twee dagen na de operatie was deze ceremonie en ze jumpte uit bed met 1 been en ene kruk en daar stond ze te dansen en te zwingen en God te eren en te danken! Ongelofelijk! Ze wist al wel dat haar onderbeen er waarschijnlijk af moest, maar toch is het niet niets emotioneel maar ook lichamelijk niet. Maar ze voelde zich al zo goed om uit bed te gaan. Dit wilde ik even kwijt aan jullie.
Ik wens jullie allemaal een goed weekend en een goede vakantie voor diegene die nog gaan. Ik ga het denk ik rustig aan doen, want ik heb de pieper dit weekend, dus moet stand-by zijn, maar ik ga hoop ik lekker genieten van de rust!

Even een collectie foto's voor jullie vergeten hoe ik er uit zie

Waar ik last van heb? Gewoon blij dat ik het schip af kan. Of ik
gegroeid ben? (Deze jurk heb ik van Nathan en zijn familie gekregen)
Dat valt wel mee denk ik, maar die jurken zijn gewoon groot

Visserboot (kano moet ik zeggen)

Ik ben inmiddels een echte berggeit
De top bereikt! De achtergrond lijkt de Savannah wel
Door pleten als deze moesten we heenkruipen (Agaath op de
foto ze is een vriendinuit Ned en nu ook op de Anastasis!)
Auto pech!

van adoptie tot weekendje vrij

Ik heb weer van alles te melden dus tijd voor een bericht.
Allereerst heb ik een vrouw van 30 uit Benin geadopteerd! Niet verbaasd kijken, want het is vast niet wat jullie denken. Deze vrouw is patiënt op de afdeling en je kan je opgeven om een patiënt te adopteerden en dat heb ik dus gedaan. Voor de tijd dat ze hier zijn ga je iedereen dag bij ze langs en maak je vrienden met je geadopteerd patiënt. Mijn patiënt is een lieve vrouw, maar erg lelijk en daar is ze hier dan ook voor. Ze is in haar gezicht, borst en armen behoorlijk verbrand en dat willen ze een beetje opknappen. Het lastige is dat ze Frans spreekt en aangezien ik nooit geen woord Frans op school heb geleerd is de conversatie lastig.

Ik was afgelopen weekend vrij en dan moet je je kans waarnemen natuurlijk om van het schip af te kunnen. De komende twee weken kom ik het schip waarschijnlijk niet af, dus moet je het weekend dat je vrij bent natuurlijk goed gebruiken. In Liberia was er genoeg te doen met hulp bieden, maar wilde je wat leuks doen, dan was er niets te vinden. Hier in Ghana hebben we nog niet heel vele weeshuizen gevonden, maar er zijn genoeg plaatsen om er op uit te trekken en op deze manier meer van het land en de cultuur te zien.
Afgelopen zaterdag hadden we het plan naar een stuwdam te gaan, maar onderweg kwamen we zoveel mooie plekken tegen dat we daar nooit aangekomen zijn.
We zijn eerst naar een wildlivepark geweest. Vanuit de verte hebben we een paar apen gezien, een antilope en een paar mooie vogels. Niet echt veel, maar het was wel een mooi gebied om te lopen. We hebben een wandeling van een paar uur gemaakt naar een rotsplateau en vandaar hadden we een mooi uitzicht en we zijn nog ene paar grotten doorgeklommen waar vleermuizen in zijn, maar die sliepen allemaal. Hierna hebben we nog een mooie brug bekeken, op een plek wat gedronken waar ze krokodillen, apen en papagaaien hebben en hierna nog een klein bedrijfje gezocht waar ze kralen voor kettingen maken. Ze maken ze van oud glas. Ze slaan het in stukjes en verhitten het in malletjes.
Hierna op weg naar het schip. Uiteindelijk was het 9 uur ’s avonds voor we terug waren, dus een lange dag. Ook hadden we onderweg nog een oververhitte motor van de auto. Er zat geen koelvloeistof meer in de tank dat hebben we dus maar aangevuld met water uit onze waterbotles die we bij ons hadden. Er kwam daar het nieuwe water heel veel stoom uit de tank vandaan, maar het koelde de motor wel en wij konden weer verder.
Gisteren ,zondag, ben ik met een groepje naar de kerk geweest. Het regende echt behoorlijk hard en toen…kregen we een lekke band. Gelukkig hadden we een man bij ons en hij zou het wel even fixen. Aangezien de reserveband boven op de landrover ligt, gooide Carl (Nederlander) de band naar beneden. We hoorden zacht: ‘O, nee!’ en toen we achterom keken zagen we net de band over de reling naast weg springen en zo vier meter naar beneden in de struiken en bosjes. We konden de band niet meer zien, maar geluggig hebben we hem wel gevonden en met drie man weer omhoog gerold en de nieuwe band er ondergezet. Toen konden we toch nog op weg naar de kerk. De kerk was erg leeg, omdat het regende. De preek ging er dan ook over…regen! De dominee kwam (door de regen) pas 5 min voor de dienst was afgelopen dus sprak er iemand anders. Toen de dominee eindelijk kwam sprak hij maar 5 min. Gelukkig moet ik zeggen, want waneer hij op zijn Afrikaans bezig was dan zou hij gewoon alsnog zijn preek houden en de dienst weer opnieuw doen. Hierna zijn we weer naar het schip gegaan en hadden we nog een lekkere vrije middag. Dit was mijn weekend in het kort. Ik heb bijna nog een dag nodig om bij te komen, maar het weekend is voorbij en ik mag weer aan het werk. Volgend weekend kan ik weer uitrusten.
Ik zal snel wel een paar foto’s plaatsen