Beroemd worden en de rest

Hallo lieve mensen,
Vandaag nog even een berichtje omdat je soms niet kunt wachten tot de volgende dag! Gisteren is nl het feest begonnen waarover ik in het vorige bericht schreef. Het is voor hier echt HET evenement van het jaar! Gisteravond is het van start gegaan met een zangavond. Hier mochten mensen zingen die van te voren waren geselecteerd. Noortje had voor de grap met de voorronden meegedaan en was nog geselecteerd ook! Volgens mij wilden ze gewoon een Nederlands liedje horen. Maar ze was er zo zenuwachtig voor dat ze toch maar besloten had niet mee te doen. Gisteravond al tijdens het programma kwam er een vrouw naar Noortje toe of ze nog mee deed. Dat was ze dus niet van plan en ze probeerden haar over te halen. Omdat Noortje toch wel erg graag wilde, maar niet alleen heb ik me dus maar opgeofferd! (goed he) We hadden dus een uur om te oefenen. We zijn naar het lab gegaan en hebben de tekst van: Alle dromen zijn bedrog van Marco Bosato uit de computer geplukt en hebben die acca pella gezongen ruim 500 man! Het klonk niet heel vreselijk geloof ik, maar ook niet echt prachtig of zo, want zulke mooie stemmen hebben we nu ook weer niet. Maar toen we vanmorgen op het werk kwamen, lieten ze ons een paar kranten zien en wat zagen we: onze foto!We staan gewoon op de voorpagina van een paar kranten. Een foto is bijna zo groot als de helft van de krant. Ze zijn hier echt heel trots op ons en feliciteren ons dat we in de krant staan en hij hangt natuurlijk ook op.
Dus na de Telegraaf kan ik ook een paar kranten uit India van mijn lijstje schrappen haha. Vanavond is de dansavond waarop mensen hun dansjes laten zien. Ik laat me dan maar niet in de buurt van het podium zien. Dat is beter voort iedereen!

En wat vinden jullie van mijn nieuwe kleren? Echt vorm zit er niet in, maar datis hier de bedoeling. Wel lekker voor al shet warm is hier

Even close up! Op de achtergrond familie van patienten die in de tuin van het ziekenhuis bivakkeren.
In de dierentuin

Met mijn vriendjes de olifant. Dit zijn Indische olifanten en geen Afrikaanse. Het is maar even dat jullie het weten.

Update!!

Het is al weer meer dan een week geleden dat ik wat heb laten horen dus hoogste tijd voor een berichtje!
Afgelopen weekend zijn we naar de dierentuin geweest(zie foto’s). het was alleen midden op de dag dus alle dieren lagen te slapen. Gelukkig voor de andere mensen waren wij er en dus hadden ze toch nog een rondwandelende attractie!
Jullie moeten nu eerst maar eens wat over mijn werk te lezen, want ik loop hier wel in de poep te roeren maar ik heb jullie nog niet mee laten ruiken! Daar gaan we dan!
We gaan iedere ’s morgens naar een sloppenwijk om daar potjes poep op te halen en nieuwe potjes weg te brengen. Een onderzoek als dit wil je een beetje gestructureerd aanpakken, daarom vragen we ieder vijfde huisnummer of ze mee willen doen. Chandan, een student uit Nepal, gaat met ons mee om de mensen er van te overtuigen dat ze echt mee moeten doen. Hij verteld de mensen dat ze nu misschien wel geen last hebben van de parasieten in hun buik, maar dat dat wel het geval kan zijn na 5 of 15 jaar en dat ze dan ook naar de hersenen kunnen gaan. Ook verteld hij dat het onderzoek nu gratis is en dat ze geluk hebben om in het vijfde huis te wonen! En nog meer van dat soort verkooppraatjes (maar het is wel allemaal waar hoor). Wanneer de mensen mee willen werken schrijven we de namen op een lijst en geven we potjes met namen er op en vertellen dat we de volgende dag terug komen. Meestal hebben we ongeveer 30 potjes uit staan per dag en wanneer we de volgende dag terug komen krijgen we er meestal rond de 10 vol terug. De rest belooft het morgen te geven (wat ze soms een paar weken volhouden en dan de postjes kwijt blijken te zijn). Het komt ook voor dat de man geen toestemming geeft bijvoorbeeld omdat hij denk dat er in zijn huis geen ziektes zijn en dan krijgen we alle postje weer leeg terug. Na het verzamelen gaan we weer snel naar het lab om daar aan de slag te gaan(het is dan rond 11 uur). De rest van de dag zijn we bezig met onze poepjes. We gaan ze concentreren, kweken en bekijken onder de microscoop voor wormpjes en eieren van wormpjes. Wanneer we iets vinden brengen we de uitslag bij de mensen waarmee ze gratis medicijnen kunnen krijgen. Inmiddels hebben we 198 monsters en was het plan om vandaag bij een nieuwe sloppenwijk te beginnen. We hadden alles geregeld dachten we, maar niet dus. Eerst was de dokter die met ons mee zou gaan ziek, toen zette de bus ons op de verkeerde plek af en werd ons gezegd op de dokter te wachten die opeens weer beter bleek te zijn. Na meer dan een uur wachten kwam hij aan en vertelde toen dat hij niet met ons meekon. Wij dus maar weer terug naar het lab en morgen opnieuw proberen. Al met al liggen we nog behoorlijk op schema. Ook wel grappig is dat we 2 dagen geleden overleg hadden met een dokter die over al de sloppenwijken gaat en ons toestemming moest geven. Die toestemming was geen probleem, want hij wil erg graag mee werken. Zo graag dat hij aanbood dat we het aantal monsters per dag maar moeten verhogen zodat we meer sloppenwijken konden testen. Hij dacht aan 50 monsters per dag. We hebben hem maar zachtjes verteld dat dat niet haalbaar was, want 10-15 is de max per dag. Dus 50 monsters per week en niet per dag! Hij begreep het niet echt dus hebben we maar ja gezegd dat we meer monsters per dag gaan doen. Je moet hier gewoon overal ja zeggen dan komt het wel goed.
De komende dagen is het feest op de campus van de ziekenhuis, hèt feest zeggen ze. Er is 5 dagen feest en overdag moeten we nog werken ook! Ik ben benieuwd hoe het is, maar dat horen jullie nog wel. Tot dan.