Tot een volgende trip ben ik weer gewoon in Woerden op het vertouwde adres

vrijdag 24 augustus 2007

Een droevige dag

Ja het is vandaag een droevige en schokkende dag.
Er is vanmiddag een patiënt overleden.
Ze was 40 jaar en had een VVF-operatie (incontinente vrouwen) gehad. Die was mislukt en ze lekte dus nog, maar dat is al weer meer dan een week gelden.
Sinds gisteren ging het slechten, maar ook weer niet heel slecht. Vandaag stopte ze opeens met ademhalen en het medical team heeft een uur gereanimeerd en toen zijn ze gestopt.
De rest kon niet meer doen dan wachten en bidden, maar het mocht niet baten.
Als lab moesten we wel donors bij elkaar trommelen en wat andere testen doen, maar ze wilden eerst wachten tot ze stabiel was met bloed afnemen en toen hoefde het niet meer.
Het is hier toch wel anders dan in Ned waneer er een patiënt overlijd. Ten eerste is het al weer een paar jaar geleden (helaas wel 2 bemanningsleden in het laatste half jaar en zijn vorig jaar 3 patiënten bijna overleden, maar wonderlijk genezen) en ook ben je meer betrokken bij de patiënten dan thuis. De hele crew is er bij betrokken.
Tot zover bericht hiervandaan. Ik hoop de volgende keer beter bericht te hebben

woensdag 22 augustus 2007

van bloedingen tot een hookworm

Zo nu eerst even een stukje schrijven hoor.

En eens even vertellen over de laatste dagen. Die waren echt een gekkenhuis. Het begon gisteren, dinsdagmorgen in alle vroegte. Ik lag die avond veel te laat op het en na 4 uurtjes slaap ging om 4:45 (ja AM) het alarm af en werd er omgeroepen:’ Medical emergency team to the ward’. Ik zat direct rechtop in bed en zat net te bedenken of ik ook zou gaan. Ik zit niet in het team, maar wanneer er op de ward(afdeling) een spoedgeval is willen ze vaak wel bloedtesten. Ik dus maar snel uit bed gesprongen(slaap boven in een stapelbed), wat kleren aan en toen belde ze me ook. Snel mijn lezen in mijn broekzak en naar de afdeling rennen. Snel gemeld dat ik aanwezig was en klaar voor bloed en toen snel de machines op het lab klaar maken. (en natuurlijk snel mijn lezen in doen)

Er bleek een jongen van 14 jaar in elkaar gezakt te zijn en te bloeden. Op zich was de operatie simpel en al weer 4 dagen geleden. Hij kon niet goed plassen en toen hebben ze zijn plasbuis wijder gemaakt Hij was al vaker gaan bloeden, maar over dag en dan waren er genoeg artsen in de buurt. (Ik zal het netjes houden en niet vertellen op welke momenten hij een bloeding kreeg, maar vaak tijdens het slapen). Inmiddels kreeg ik het bloed van de jongen en snel getest. Het bloedverlies leek nog mee te vallen, maar ze wilden we 2 donors hebben. Inmiddels was mijn collega er ook en hebben we een donor om kwart over 5 uit haar bed gehaald. Donoren vallen ’s nachts nog al eens flauw heb ik gemerkt dus heb ik haar eerst maar een paar keer de trap op laten rennen om haar bloeddruk een beetje omhoog te laten gaan en direct limonade laten drinken en ze is niet eens flauw gevallen.

Om 6 uur was de crisis voorbij en kon iedereen weer naar ben, maar we moesten wel om 7 uur weer aan het ontbijt zitten.

Er liepen die dag dus nogal was mensen als zombies rond en ik dus ook.

Als Analist vind ik het super zulke momenten, maar daarna ben je het behoorlijk zat.

Vandaag was het ook weer erg druk, maar wel leuk. ZO was er een patiënt waar we niet echt achter konden komen wat hij mankeerde. Dan overleg je met verpleegkundigen en artsen wat het kan zijn, wat je kan uitsluiten en welke testen je kan doen.

Daarna zag ik nog een hookworm of mijnworm in de poep van een andere patiënt!!!

Ik zal voor die liefhebbers er een foto bij doen.

een schitterend ei van een hookworm
Je moet weten dat die worm in Nederland niet of bijna niet meer voorkomt. Vroeger in de mijnen wel. De worm komt binnen als larve door je huid (vaak je benen), gaat dan door je bloedbaan, door je longen naar je darmen en legt daar eitjes en een van die eitjes is dus op de foto.

Ik ga snel mijn bedje opzoeken, want het is al weer veel te laat