Tot een volgende trip ben ik weer gewoon in Woerden op het vertouwde adres

donderdag 5 oktober 2006

Wie zegt er dat wonderen niet bestaan?

Hallo allemaal,
Ik moet even met jullie bloggen hoor, want ik moet even delen wat we vandaag op het schip hebben meegemaakt. Vandaag was zo'n dag dat het geweldig was om in een christelijke cummunity te leven.
Vanmorgen rond 7 uur was een vrouw van rond de 50, een crewmember buiten met nog iemand op het dek toen ze opeens collapste (ineenzakte is denk ik het goede woord). De vrouw die bij haar was belde snel de receptie die het medical-imergency team omriep om naar het dek te komen. Er was een man aan de andere kant van het dek en hij hoorde het en rende naar de vrouw toe en zag zat ze niet ademde en dat haar hart niet pompte. Hij was snel begonnen met reanimeren tot het imergency team met dokters en zo er was en die het konden overnemen. Het team reanimeerde voor 15 minuten en gaven haar 5 electrische chocken voor haar hart het weer begon te doen. Ze dachten echt dat ze haar zouden verliezen, maar wonder boven wonder niet.
Ondertussen werd er met de overhead page (is over het hele schip te horen) een oproep gedaan met de vraag of iedereen in groepjes wilde bidden. We wisten niet wat er was gebeurd, maar toch aan het bidden gegaan en toen snel het lab klaargemaakt voor er eventueel labs zouden komen je weet maar nooit bedacht ik me. Ondertussen riepen ze de apotheek op voor meer medicijnen dus ik had wel het vermoeden dat het iets met het hart was of zo iets. Na 15 minuten reanimeren en heel veel medicijnen inspuiten deed het hart het dus weer en toen gingen ze haar stabiliseren. Uiteindelijk is ze rond 8 uur (uur nadat het gebeurd was) naar de Operatie kamer gebracht (daar kunnen we beademen) en kon alles worden aangesloten en bloed worden afgenomen. Even stressen dus voor het lab, maar geen enkel probleem in een situatie als deze. De vrouw was niet bij en ze wisten nog steeds niet of ze het zou overleven ze werd beademd en alles en waneer ze zou overleven: wat zou de schade zijn. Rond een uur of 2 begon ze op prikkels te reageren en later deed ze haar ogen open en liet ze merken dat ze zelf wilde ademen dus hebben ze alles er uitgehaald (om haar te beademen dan) en dat lukte! Ze was zelfs erg helder en kon praten. Voorzover als nu gezien kon worden is er geen beschadiging van de hersenen. Misschien lees je dit en geloof je niet in wonderen. Nauw dit is niet te verklaren en is zeker een wonder! In situaties als deze kan je zien hoe krachtig gebed is daar kan geen dokter tegenop! Ze was rond 4 uur zo stabiel dat ze overgebracht is naar een ziekenhuis in Accra (thank God that we are in Ghana and not in Liberia), want daar hebben ze meer mogelijkheden om voor haar te zorgen. Ze zijn nu bezig om haar zo snel als mogelijk naar Europa te vliegen (ze komt uit USA, maar dat is weer een stuk verder vliegen) Wel lastig voor haar familie die allemaal in Amerika zijn in situaties als deze lijkt Africa wel heel erg ver weg.
Vanavond hadden we community meeting (hebben we iedere donderdagavond) en het was echt heel bijzonder: We hebben God gedankt en Hem heerlijk geprezen door lofliederen!
In het afgelopen jaardat ik hier was is dit nu al de 3e of 4e keer dat de dokters medisch gezien niet veel kunnen doen en verklaren waarom de mensen het toch overleven: er blijft niet over om God te danken Haleluja!