tijd voor een berichtje

Echt vies al die poep!!!!

Internet is schaars dus nu ik het heb zal ik er ook gebruik van maken ook! Er is zoveel de mailen dat ik niet weet waar te beginnen. Bij vandaag dan maar! Een paar uur geleden is Sunita, onze begeleider van het LUMC vertrokken. We staan er dus met z’n tweeën voor of het kan beginnen! Het is maar hoe je het bekijkt. Sunita spreekt Hindi, de lokale taal hier dus we zullen haar ook (buiten de gezelligheid om) ook missen om te vertalen. Zeker op staat was het heel handig, maar ook op het lab om grapjes te vertalen. We hebben nu niet meer door waneer ze over ons praten. Al moet ik zeggen dan staan we gelijk, want zij horen ook niet wat we over de andere zeggen. We hebben ze allemaal andere, Nederlandse namen gegeven zoals Bas, Harry, Marjan etc. Niet om te roddelen hoor, maar dan vangen ze niet hun naam op wanneer we het over hun hebben. Vanmorgen hadden we nog een afscheidsfeestje voor Sunita. Iedereen is er dan helemaal vol van, maar bij denken aan het eind van wat het feestje bleek te zijn: wanneer begint het? Vandaag kregen we allemaal een paar chipjes en een zoet koekje en met z’n allen een fles cola. Dat eet je in stilte op en toen kreeg Sunita nog een afschuwelijk lelijke vaas waar je natuurlijk heel blij mee moet zijn. Pas hadden we ook zo’n feestje omdat er iemand getrouwd was. Achteraf vroegen ze: leuk feestje he? Dan kan je niet anders als ja zeggen natuurlijk! Als ze dat al leuk vinden zijn ze dus echt veilig gewent. Deze week hebben Nootje en ik ook kleren laten maken. Er kwam gewoon een man die stoffen verkoopt op het lab en onder werktijd werd er uitgebreid de tijd genomen om een goede stof voor ons te kiezen. Ook de mannen hebben duidelijk een mening. Toen wist een andere collega nog wel een klerenmaker en die kwam vervolgens ook op het lab om onze maten te meten. De volgende dag paste het natuurlijk niet, maar na 2 keer laten verstellen van het vanmorgen dan eindelijk goed. Met deze dingen zijn ze dan de hele dag druk en praten er over. Tja wat moet je anders wanneer je maar werk voor een uur per dag hebt.
Zo is het wel weer genoeg voor jullie anders krijgen jullie nog een cultureshock bij het lezen of zijn jullie maandag op het werk ook niet meer vooruit te branden. Wanneer de cultuur hier over willen nemen hoort er natuurlijk ook bij dat je gaat staan wanneer je baas binnenkomt! Dat doen ze hier echt! Wij doen er net aan mee hoor. Ze blijven zelfs op de gang stilstaan wanneer er een van de bazen langskomt. Om maar zo onzichtbaar mogelijk te zijn. Ik wist niet wat ik zag de eerste keer! De ‘bazen’ onder jullie vinden het vast mooi, maar jullie kunnen lang wachten op zulk gedrag in Nederland!

De helft van de mensen van het labfeestje (en dus ook de helft met wie we de fles Cola moeten delen) links in blauw is de grote baas die we Cruella noemen en rechts naast Noortje onze baas die we Harry noemen.
Hier Sunita die echt super blij is met de mooie vaas!

Foto's vorige week

De Gouden tempel met het heilige boek voor de Sihks (rara waar komt de naam vandaan)

En dringen dat je mensen hier kunnen! Ze hebben echt geen manieren! Hier staat iedereen in de rij om het heilige boek te zien

Mooi he? WE moesten ons hoofd bedekken en wat is een mooiere kleur dan orange om dat te doen! Links is Noortje, dan ikke, Readdy (collega) en Sunita (begeleidere LUMC)

Gouden tempel bij nacht

Regelmatig wordt er een kind in onze armen gedrukt met de vraag of ze een foto mogen maken. Wat is er mooier dan blanke mensen op je foto!

Bij de gens van Pakistan op de foto met een soldaatje

Ik ben in pakistan geweest! Nou ja mijn vingers dan. Later bleek dat ik geluk had, want er stond net even geen hoogspanning op het hek (foutje)

foto's

De foto's lukken nog even niet, maar jullie kunnen ook op de site van Noortje kijken voor de eerste foto's. Haar site is: http://noortjeinindia.waarbenjij.nu/ en dan ergens links zijn de foto's
Ik ga zo plaatsen zodra het kan

Toeristje spelen

Hoogste tijd voor een berichtje, want wat een dag was het gisteren!
We hebben gisteren een dagje Sikhs gedaan. Wat erg interessant was moet ik zeggen. Misschien heb je ze in Nederland wel eens gezien: die mannen met een mooi geordende tulband (nee niet die van de Taliban). De mannen mogen hun baart en haar niet knippen en die zijn opgerold in de tulband. Verder dragen ze een klein zwaard, een armband en wijde broeken. Ondanks hun zwaardje zijn het hele vredelievende mensen en zijn ze tegen gevecht. In dit gebied zie je veel van deze mensen al zie je dat waak alleen nog maar aan de kunstige tulband. Verder aanbidden ze geen beelden, maar een heilig boek. Verder hebben ze ook geen grote goeroe. De mensen hier geloven heilig in heilige plaatsen om het maar zo te zeggen. Ook al ben je geen sikhs dan toch is het erg goed om naar zulke plaatsen te gaan. Wij zijn gegaan met z’n vieren (en de taxie chauffeur): Noortje, Sunita (begeleider uit LUMC en Hindi) en Ready (collega en Hindi) We hebben gisteren eerst een kleine tempel bezocht. Nou ja klein, de Sint Jan in Gouda is er niets bij. Hierna zijn we naar Amaritsar vertrokken (ligt noord-west van Chandigarh) waar de Golden Tempel staan (zie foto’s). Dit is de belangrijkste plek voor de Sikhs, omdat hier het heilige boek is. De tempel is echt gigantisch mooi! Wel bijzonder om te zien hoe het mensen raakt om daar te zijn. Ik heb dus het echte boek gezien al lag het wel netjes onder een mooi deken. Ik heb ook het bed gezien waar het boek ’s nachts naar bed gaat! Er is ook gratis eten voor iedereen (alles is trouwens gratis) we kregen daar in groepen van ongeveer 1000 man te eten wat allemaal door vrijwilligers wordt gerund!
Hierna zijn we richting de Pakistaanse grens vertrokken. Daar was het sluiten van de grens, al is die volgens mij nooit daar open, maar er was wel ene ceremonie waarbij alles in spiegelbeeld door beide landen werd uitgevoerd. Van het hek van de grens openen tot het vlaggen neer laten. Echt een heel spektakel waarbij honderden mensen aan beide kanten aanwezig waren. Er bestaat nogal wat vijandschap tussen beide landen al zal India nooit iets doen, maar Pakistan misschien wel. De mensen kleding zich hetzelfde, eten hetzelfde en zien het er hetzelfde uit alleen het geloof is verschillend en dat is nu net het probleem. Op de terugweg zijn we nog weer even langs de golden tempel gegaan om bij nacht foto’s te maken.

Het lijkt een korte dag, maar die was echt heeeel lang. Allereerst al doordat wel kwart over 5 in de morgen weden opgehaald en pas 2 uur ’s nachts weer thuis waren. Ook door alle doodsangsten in de auto! Man zeg in Africa kunnen ze er wat van, maar hier doen ze er niet voor onder! Ze horen links te rijden, maar rijden vaker op de rechter baan om in te halen. En zelfs op de snelweg rijden hordes fietsers, fietsers met een bakje om mensen te vervoeren, motortjes om mensen te vervoeren, gewone motors en ga zo maar door. Op de terugweg was het donker en erg mistig echt super eng! Maar we hebben het gehaald. En dan nog die mensen hier die verschrikkelijk onbeschoft zijn! Duwen dat ze kunnen in de rij zeg! We stonden meer dan een uur in de rij om het boek te zien en de hele tijd van de hete lichamen tegen ja aan duwen en maar vragen waar we vandaan komen en of we op de foto wilden! We waren bijna nog bijzonderder dan het boek zelf geloof ik.
Mijn conclusie van deze dag is: Ik houd het maar bij dezelfde God. Ik snap Hem dan misschien niet altijd, maar die poppenkast is niets voor mij. De tweede conclusie is meer een bevestiging at ik al dacht: De mensen hier hebben echt geen manieren!
Vandaag zondag en even niet zo veel doen, maar wel nog even een paar testen doen wat niet tot morgen kan wachten anders is alles dood.